من نشاني از تو ندارم،اما نشاني‌ام را براي تو مي‌نويسم:

در عصرهاي انتظار،به حوالي بي كسي قدم بگذار! خيابان غربت

  را پيدا كن،وارد كوچه پس كوچه‌هاي تنهايي شو! كلبه‌ي غريبي‌ام را

  پيدا كن، كنار بيد مجنون خزان زده و كنار مرداب آرزوهاي رنگي‌‌ام، در كلبه

 را باز كن و به سراغ بغض خيس پنجره برو! حرير غمش ‌را كنار بزن! مرا خواهي

 ديد با بغضي كويري كه غرق انتظار است، پشت ديوار دردهايم نشسته‌ام.......... 

اللهم عجل لوليك الفرج